La Bombe Citroën november 2020
Edito: Afgelopen met de APK
Zelden stuur ik mijn DSuper naar de garage. Niet omdat er nooit wat aan mis is, maar de meeste klusjes en onderhoudsbeurten doe ik zelf. Ik heb daar lol aan. Eens per twee jaar echter gaat de Snoek naar een Citroën-specialist voor de keuring. Meestal vindt mijn garagist wel een kleinigheidje dat hij ook meestal direct kan verhelpen. Zaken die ik niet zelf kan uitvoeren zoals het vullen van de bollen, balanceren van de wielen of afstellen van de sporing laat ik hem dan meteen uitvoeren. Ook ziet hij altijd dingetjes die ik zelf niet meer opmerk omdat ik als het ware vergroeid ben met mijn eigen auto. Nu heeft mijn bruine schicht de laatste APK-keuring gehad. Vanaf januari hoeven auto’s ouder dan vijftig jaar niet meer gekeurd te worden. Ik in het vervolg moet ik zelf een controlemoment inplannen om vreemde ogen naar mijn ouwe trouwe Snoek te laten kijken. Dat lijkt me wel zo veilig.
In dit novembernummer zien we de laatste APK van de eerst gekeurde auto. Verder bezoekt Marcel ten Hooven autokunstenaar Marx de Gijzel en sluiten we de zoektocht naar benzineluchtjes af.
Gerald Willemsen
Fotosouvenirs: Saint-Christophe-la-Montagne – 1961
Dit is een tafereel bij het dorpje Saint-Christophe, toen het nog Saint-Christophe-la-Montagne heette. Om onduidelijke redenen is het ‘la-Montagne’ er ooit afgehaald. Is dat om de verwarring nog groter te maken? Frankrijk kent nu acht plaatsen met deze naam. Bovendien ligt Saint-Christophe nog steeds op dezelfde berg. Dus wat maakt het uit, zou je zeggen. Maar als een dorp op een berg ligt, krijgt het voor mij al gauw iets mythisch of fabelachtigs. Al helemaal als er grootse zomerfeesten plaatsvinden. Op de foto van de ansichtkaart worden auto’s gezegend, waaronder ook een Citroën ID19. In Frankrijk heet dat bénediction des voitures. Iedereen is voor de gelegenheid op z’n paasbest gekleed. Een goede zestig jaar later ga ik op zoek naar de plek van de zegening.
Espace Technique: Benzine(k)luchten (2)
Je gaat met allerlei mankementen aan je DS gewoonlijk naar je vertrouwde DS-garage. Maar er blijven altijd kleine ergernissen waar je best eens zelf mee aan de slag kunt gaan. Sleutelen aan je DS is ook leuk en bevredigend als het je lukt om een probleempje op te lossen.
Een kunstenaar in zijn garage
Marx de Gijzel, van garage Citrogyz in Wateringen, valt voor auto’s met bijzondere, eigenzinnige vormen en lijnen. Als garagehouder restaureert hij ze en houdt hij ze motorisch en technisch op orde. Als kunstenaar gebruikt hij ze als model voor metalen objecten waarin hij de vorm van zijn favoriete auto’s tot de essentie heeft teruggebracht. In die gedaante blijft de DS een schoonheid, maar valt de Porsche Carrera door de mand.
HollanDSe Taferelen
Vroeger stonden ze bij ons thuis op de schouw in de woonkamer: ansichtkaarten. Als souvenirs van vakantiebestemmingen. Ooit door iemand uitgekozen op zo’n kaartenrekje in een winkel waar je kranten, sigaretten, allerlei parafernalia en filmrolletjes voor je camera kan kopen. Een foto zegt meer dan duizend woorden, al kun je de vraag stellen of de ontvanger al die woorden uit de afbeelding begrijpt. Ook een prentbriefkaart heeft zijn eigen beeldtaal. Het zegt iets over de cultuur van het land. Vanaf deze editie van la Bombe Citroën staat er iedere keer een Nederlandse ansichtkaart met een Citroën ID of DS op de achterzijde. De titel van deze nieuwe serie is Hollandse Taferelen. Die gaat voorbij aan de verzamelaarsfetisjisten, die alles mooi vinden zolang er maar een Citroën DS op de ansichtkaart staat. Deze serie is eerder een tijdsdocument dan een verzameling Nederlandse ansichten. Want kijken doen we met onze ogen, maar zien doen we met onze hersenen, vol met conventies van de vooringenomen blik.
