Bijna 60 jaar geleden, op 4 oktober 1957, vond in Milaan de 10e Triënnale kunsttentoonstelling plaats, waarop de DS19 geëerd werd als beste toenmalige voorbeeld van industrieel design.
Citroën heeft op 30 september 1958 een speciale folder uitgegeven om dat feit te eren. Opvallend is echter dat deze folder pas bijna een jaar later uitgegeven is. Kreeg men geen toestemming om foto’s van de Triënnale eerder te publiceren? De DS werd letterlijk ‘op een sokkel gezet’.
De eerste foto is ook meteen de mooiste. De DS in vol ornaat geplaatst op een stervormige standaard met op de achtergrond afbeeldingen van de DS vanuit verschillende hoeken. Nog meer in de spotlights geplaatst door de talloze spots die als een deken van sterren boven de DS hangen.
Op de achtergrond links zien we een lifesize doorsnee tekening van ‘onze’ godin. De foto is zwart-wit evenals de DS in kwestie. Zwart met een wit dak. Futuristisch edoch tijdloos. Overigens zijn alle foto’s in deze folder zwart-wit. Sommige pagina’s hebben een aantal zandkleurige en/ of lichtblauwe accenten. Toch doet het gebrek aan kleur op geen enkele wijze afbreuk aan de folder. Sterker nog, volgens ons had deze folder niet mooier gekund.
In de folder is de DS nog verder teruggebracht tot haar meest pure vorm, dus ontdaan van wielen. Nog meer dan anders wordt de verwantschap met ruimteschepen van een andere planeet benadrukt. De aalgladde bodem van de DS zonder wielen die de indruk van zweven kenmerkt zal voor een ieder een niet uitwisbare indruk maken.
Door de folder heen zien we telkens verscheidene onderdelen van de DS: het stuurwiel, de ventilator, deurklinken en nog veel meer. Dat bewijst maar weer dat de schoonheid van de DS aan de buiten- en aan de binnenkant zit.
De foto’s gaan verder de folder door vergezeld van de diverse uitspraken die gedaan zijn om La Déèsse te eren. Iets anders kunnen we er simpelweg niet van maken.
Het fotowerk blinkt uit in de kunst van het weglaten. Een maar klein gedeelte van de auto laten zien en meteen herkennen welke auto het betreft.
De omslag wijkt af van andere ID/DS folders. U zult voorop namelijk geen DS of iets dergelijks aantreffen. De omslag heeft een zandkleurige achtergrond met daarop een…nee, nogmaals geen DS. Ook geen veerbol of een mooie Française. U treft hier op aan een harpoenpunt gemaakt van been.
Nu ontgaat mij de directe link met de DS. Maar, gaan we er eens langer bij stil staan, dan is de gekozen afbeelding zo raar nog niet, zelfs niet in verhouding tot de DS. De Triënnale van 1957 had als thema de relatie tussen industrie en kunst. Een harpoenpunt vervaardigd uit been is waarschijnlijk één van de eerste industriële voorwerpen en tegelijk te beschouwen als een waar stukje kunstwerk.
Mogelijk was deze harpoenpunt als zodanig te zien op de Triënnale en daarom ook bewust gekozen voor deze folder. Overigens is dit onze eigen invulling aan het verhaal.
Maar, u zult het met me eens zijn dat deze harpoenpunt toch wel ergens sterk op lijkt. Lijkt dit niet erg veel op de beroemde trompet van de DS die de clignoteur bevat?
