Organisatie Simca-rit geteisterd door pechgevallen, maar eind goed, al goed
Lukt ‘t het Regio Midden-bestuur eigenlijk wel om zelf in hun DS’en de gezamenlijke rit met de Simca-club te rijden? Die vraag werd steeds urgenter naarmate de datum van 12 oktober 2024 naderde. In de zomervakantie heeft één van onze bestuursleden zich geweldig ingezet om samen met de Simca-club een mooie rit uit te zetten.
Startend bij de mooie locatie kasteel Groeneveld in Baarn, rijdend door ‘t Gooi en de Flevopolder, om te eindigen op het unieke landgoed Zonnestraal. Die worden ook wel de longen van Hilversum genoemd die gevormd worden door het rijksmonument Zonnestraal met haar landgoed van 120 hectare bos- en heidegebied.
Op de dag zelf waren de weergoden ons goed gezind en werden we onderweg verwend met prachtige herfstkleuren. We reden veel door de bossen, maar kwamen ook veel water tegen en zelfs strand. Onderweg werd goed duidelijk dat men goed in de slappe was moet zitten om in ‘t Gooi een woning te hebben staan en te bezitten. Het heeft een lange geschiedenis als welvarende en prestigieuze plek om te wonen. Het gebied is al eeuwenlang bekend als plek waar de elite zich vestigt en heeft nog steeds een imago van exclusiviteit en allure. Dat was goed zichtbaar. Zo anders om weer in de omgeving van Almere te rijden waar de eerste woningen in 1976 pas bewoond konden worden. En de provincie Flevoland pas op 1 januari 1986 officieel de nieuwste en twaalfde provincie van Nederland werd.
Wij reden op oud en nieuw land maar met oude maar ook iets jongere oldtimers deze keer. Zowel bij het startpunt, onderweg en bij het eindpunt kwamen de DS-rijders uitgebreid in contact met de Simca-rijders. En dan wordt alles nog leuker. Hoe heerlijk om elkaar oldtimers te bewonderen en verhalen te delen over het verschil van de auto’s, merken en clubs. Met zo’n dertig voertuigen was er heel veel te zien en te genieten.
De rit zelf was een groot succes, mede door de goed in elkaar zittende routebeschrijving. Maar de aanloop ernaar toe, om als bestuurslid van Regio Midden in eigen DS trots tussen dit moois te kunnen rijden, verliep heel anders. Van de vijf DS’en die we rijk zijn in ons bestuur kreeg de één na de ander een dusdanig mankement dat ze niet de weg op konden. Geen paniek hoor, want er zijn nog genoeg technici om ons heen om te helpen wanneer we er zelf niet uit komen. Zo dachten wij. Die werden ook ingevlogen maar konden helaas niet op korte termijn onze godinnen op de weg krijgen. Een kapot stuurhuis bij de één, een benzinespugend defect bij de ander, het gas dat blijft hangen bij de volgende (waardoor niet meer dan op 2000 toeren gereden kon worden) en bij de vierde DS, een fikse LHM-lekkage bij de aansluiting op de leidingflens. Oei, nog maar één DS rijdend dus, dat wordt een beetje krap met zijn allen. En voor de organisatie op die dag ook niet handig om als voltallig bestuur in één DS te rijden. Maar niet getreurd, we schakelen twee Eenden in die ook in bezit zijn. En rijden daar dan samen in. Tenslotte komt de Simca-club met ook verschillende types. Leuk juist!
Helaas krijgt een week voor vertrek ook de ene Deux Chevaux een mankement aan de remmen. Weer een voertuig dat afvalt. Maar we hebben nog één 2CV beschikbaar. Mijn man en ik mogen deze lenen en halen hem de dag voor de rit op. Even mooi voltanken om thuis op de oprit te ontdekken dat de benzine er ook bijna net zo hard weer uitstroomt. Ik dacht al, wat ruik ik die benzine toch lang onderweg. Ai! Gelukkig is er nog een Ami6 Break in ons midden. Maar geloof het of niet… op het moment dat de Eend de benzine van zich af spuugt, ratelt deze Ami zó hard als deze de garagebox in gereden wordt. Nu komt de paniek toch wel een beetje op, hoewel vooral het ongeloof de boventoon voert.
Kunnen we nog wel de rit gaan rijden nu zeven Citroëns ons gruwelijk in de steek hebben gelaten? Als je nog niet bijgelovig was, zou je ‘t nu toch bijna worden. Op het laatste moment wordt de pijn een beetje verlicht door een specialist die als vriendendienst de Ami weer aan de praat krijgt.
Er zit voor ons echter niets anders op dan ‘s ochtends de Citroën C3 in te schakelen. Tot ons groot verdriet, dat wel. Hetgeen gelukkig niet lang duurde aangezien we bij Kasteel Groeneveld de sleutel van de DS van een vriend aangeboden krijgen. Zo kunnen een aantal bestuursleden in zijn DS de rit gaan rijden. Houden we alleen de C3 nog over als bezemwagen.
Het voordeel is wel dat dit de laatste rit was die we als bestuur van Regio Midden dit jaar hebben georganiseerd. En dus een heel seizoen hebben om alle reparaties uit te (laten) voeren om zo in het voorjaar weer heerlijk in eigen auto, vol enthousiasme, aan de volgende rit te kunnen deelnemen. We kunnen niet wachten.
Kees en Mieke Klein-Goldewijk
