Met een dubbel gevoel schrijf ik deze keer het bestuursbericht van de maand juni. Ik neem afscheid als bestuurslid van onze geliefde club.
Als vice-voorzitter van de Citroën ID/DS Club Nederland ben ik in 2003 begonnen als contactpersoon tussen de regio’s en het bestuur. Ik bemoeide mij met het nieuw leven inblazen van de toenmalige regio Amsterdam/Noord-Holland, Midden en Twente. De meeste mensen kennen mij inmiddels van de voorjaarsritten en andere evenementen. Dat begon met de rit naar Parijs (50 jaar DS), de verschillende edities van Routes D’S Ducs, het ICCCR 2016, een aantal najaarsevenementen en clubpresentaties op CitroMobile. En recentelijk natuurlijk nog Citro Classica.
Als bestuurslid heb ik een aantal netelige zaken voorbij zien komen. Onder meer de automatisering, btw, magazijn en de afsplitsing van een groep actieve leden. Problemen los je niet alleen op. Besturen doe je niet alleen, maar samen. Het is goed om vanuit verschillende denkbeelden en ideeën aan tafel samen tot een eenduidig besluit te komen. Mijn visie was om mensen en standpunten tot elkaar te laten brengen en de club vitaal en interessant te houden. In de tijd heb ik ook twee keer het voorzitterschap bekleed; vaak op momenten dat in de club veel heikele thema’s speelden.
Maar nu is de tijd gekomen om het stuur over te dragen aan nieuwe handen met nieuwe ideeën.
Mijn eerste bestuursjaar was in 2003 met Gerrit van Hofwegen die toen voorzitter was en nu in mijn laatste jaar opnieuw met Gerrit als voorzitter. Dan lijkt het of er in de tussentijd niets is veranderd. En in grote lijnen klopt dat misschien ook. De tijd vliegt en laat het duidelijk zijn dat in die 20 jaar een aantal omstandigheden binnen de club drastisch veranderd zijn, terwijl sommige problemen in onze club onveranderd blijven.
Maar te midden van deze constante uitdagingen is er één constante waar ik altijd op heb kunnen rekenen: de onmisbare bijdrage en inzet van onze vrijwilligers. Terwijl de wereld om ons heen verandert en nieuwe obstakels zich voordoen zijn het de vrijwilligers die blijven schitteren als de ware helden van onze club. Zij zijn de ruggengraat die de drijvende kracht vormen achter elke activiteit. Enkele al vanaf de jaren negentig. Zij zijn de club!
Omdat de vereniging nu in rustiger vaarwater zit, kunnen we gaan kijken naar hoe je de organisatie nog beter kunt maken. Beeldvorming is enorm belangrijk geworden. Laat zien wat we doen en waarom. Laat zien wat er goed gaat. Gelukkig is er een ontwikkeling in organisatie. De nieuwe statuten en huishoudelijk reglement zijn in gang gezet die er in de toekomst voor gaan zorgen dat er zo min mogelijk potentiële conflictsituaties kunnen ontstaan en er meer invloed is van leden en vrijwilligers.
Maar ja, geheel stoppen zou bij mij tot ontwenningsverschijnselen leiden. Daarom zal ik me blijven inzetten voor de club, zij het op een andere manier. Het organiseren van evenementen is iets waar ik veel plezier en ervaring in heb opgebouwd. Het samenbrengen van leden op grote schaal is immers een van de belangrijkste aspecten van onze club. Het is dan ook een goed moment om een evenementencommissie op te richten, zodat we deze uitdagingen gezamenlijk kunnen aangaan. Want ook het organiseren van evenementen wordt steeds meer een uitdaging gezien de omvang, het milieu en de bijbehorende vergunningen. Mijn tijd als bestuurslid mag dan voorbij zijn, maar mijn betrokkenheid bij onze club blijft onverminderd groot. Dus ik zeg bedankt… En tot ziens!
Hans Bohlmeijer
