Het komt niet zo vaak voor dat een landelijke ochtendkrant een hele bladzijde wijdt aan de zorgen van oldtimerbezitters. Trouw luidde op 21 augustus jl. de noodklok over het grote gebrek aan kundig personeel dat de nostalgische techniek nog in de vingers heeft.

Artikel in landelijke krant Trouw

Trouw meldde dat er wereldwijd een groot tekort is aan personeel in de restauratie industrie voor oldtimers. 80 procent van de bedrijven in de klassiekerbranche heeft grote moeite om voldoende geschoold personeel te krijgen. Gevreesd wordt dat ‘vitale restauratievaardigheden’ uitsterven. Dus grote zorgen over de bedrijfstak die mobiel erfgoed mooi en rijdend houdt. Dat is weer eens een heel ander geluid dan de negatieve beeldvorming over oldtimers en milieuzones, vermeend dagelijks gebruik voor het laagst mogelijke belastingtarief of de verschrikkelijke viezigheid die ons gekoesterd oud ijzer produceert.

Grote projecten, lange wachttijden

Waar de krant vooral op doelde zijn de projecten waar iemand voor veel geld de totale restauratie naar nieuwstaat uitbesteedt aan een specialist. De rol van de eigenaar beperkt zich vooral tot af en toe langs komen en oh’s en ah’s roepen van bewondering over de voortgang en zuinig kijken bij het betalen van de rekeningen. Maar wat onderbelicht bleef, is dat er ook heel veel oldtimerliefhebbers zijn die met eigen kennis en vooral twee rechterhanden heel veel onderhouds- en restauratiewerk zelf doen. De mooiste staaltjes daarvan staan uitgebreid vermeld in oldtimerbladen van ons land. Even zwart wit gesteld: je hebt nu eenmaal rijders en showmasters die het werk laten doen en je hebt de sleutelaars, die alles zelf doen. De sleutelaars zijn erop uitgekeken als hun project eenmaal rijklaar is en kijken uit naar een nieuwe uitdaging om op los te gaan.

Miljarden bedrijfstak in Europa

Nederland is echt een oldtimerland. Jaarlijks worden er vele duizenden oldtimers geïmporteerd die hun weg vinden naar een nog steeds groeiende schare liefhebbers. Het aantal oldtimergarages houdt geen gelijke tred met het groeiend aantal – vooral 40 plus – oldtimers. In Engeland is de Heritage Skills Academy opgericht, maar ons land heeft geen speciale vakopleiding voor het restaureren van klassiekers. Dat vak kan hier alleen in de praktijk geleerd worden. Daarom hebben FEHAC, BOVAG en KNAC een initiatief genomen om de kennis en kunde over onderhoud en reparatie/restauratie van ons mobiel erfgoed te bevorderen. De eerste resultaten liggen er al een paar maanden: er is inmiddels een serie YouTube instructie filmpjes met oldtimer specialisten. De oldtimerbladen publiceren columns over kennisbehoud. Een belangrijke rol is ook weggelegd voor het NCAD (Nederlands Centrum voor Autohistorische Documentatie) voor het samen verzamelen van relevante documentatie. Ideaal zou zijn als ergens in ons land een ROC zou zeggen: wij starten een opleiding voor monteur/restaurateur klassieke voertuigen.

Technische commissies clubs

Ook bij de clubs die aangesloten zijn bij de FEHAC zit een schat aan onderhouds- en restauratiekennis. Die kennis wordt al volop benut om oldtimers optimaal te onderhouden. De veiligheidsinspectie op vrijwillige basis voor de 50+ voertuigen moet uitmonden in een onderhouds- en reparatieadvies. Want we willen dat er met oldtimers gereden kan blijven worden. Immers, stilstaan is het directe begin van de achteruitgang.