Project ID20F1969 is een online serie over de restauratie van een Citroën DS Break geschreven door Hans Peter Fukkink, op de sociale media ook wel bekend onder de naam JeePee. In deze reeks is het restauratieproject te volgen van een DS Break, met veel foto’s en video’s. Van afgeschreven autowrak tot de wedergeboorte van een nieuwe Citroën DS Break. Een avontuur met uitdagingen; van (de)montage, revisie, laswerk, spuitwerk tot en met de eerste proefrit. Dit is de zevende aflevering. Kijk hier alle tot dusverre verschenen afleveringen van project ID20F1969.
Het chassis
Normaliter wordt bij mijn restauratiewerkzaamheden het chassis geheel gestraald en voorzien van een nieuwe laag epoxylak. In dit geval werd besloten om het chassis te reinigen met een stoomcleaner en het geheel te ontvetten. Immers, er zijn al de nodige (las)werkzaamheden aan het chassis uitgevoerd.
In een voorgaand verslag was reeds een inventarisatie gegeven van al het laswerk. Een korte impressie: onder de dikke lagen loodmenie van de vorige werkzaamheden (van een van de vorige eigenaren) komen uiteindelijk weer meer aandachtsgebieden naar voren dan verwacht. De reeds vervangen dorpels (links en rechts) blijken niet goed te zijn aangebracht, de passing is niet goed en het laswerk is niet optimaal. De onderzijde van alle stijlen moeten opnieuw worden aangepast, er is sprake van plaatwerk over plaatwerk. De schelpen aan de achterzijde zijn in slechte conditie, ook de regengoten ontbreken of zijn slecht. De kofferbodem moet vervangen, er zijn losse stukjes overlappend met puntlassen aangebracht. De zijkanten in de kofferbak zijn al een beetje aangevreten en worden gelijk in orde gebracht.
De dakrand aan de voorzijde is flink aangetast en wordt vervangen. De bekende plekken onder de zijruiten aan de achterzijde zijn weggewerkt met de nodige plamuur, maar ontkomen ook niet aan de slijptol. Aan de voorzijde is het laswerk slecht uitgevoerd; ook dit gaan we weer netjes in orde maken.
De rubberhouders aan de achterzijde worden vervangen door nieuwe exemplaren. De rubberhouders voor de portieren waren al een keer verwijderd; alle vier vervangen door nieuwe exemplaren. Het laswerk is trapsgewijs uitgevoerd vanaf september 2018 en afgerond in januari 2019.
Het is eind mei 2019 als het chassis, dak en de kofferklep gereed zijn voor het autospuitbedrijf. Het plaatmateriaal wordt op een later tijdstip gespoten, nadat de wagen technisch is opgebouwd. De werkzaamheden worden in samenwerking met Citro-Classique uitgevoerd.
Een paar maanden later ga ik op bezoek bij het autospuitbedrijf. Door drukte en vakantieperiode zijn er nog niet veel werkzaamheden aan verricht. De snip aan de voorzijde is kaal geschuurd, de rest van het chassis heeft nog geen schuurmateriaal gezien. Maar we hebben de tijd. En bij dit soort klussen moet je geduld hebben om een goed resultaat te verkrijgen.
Uiteindelijk zal het nog tot einde december 2019 duren voordat chassis, dak, kofferklep en de losse achterbankdelen voorzien zijn van een laklaag in de originele kleur AC136 (Gris Rosé). Het is een mooie zonnige dag in de eerste week van januari 2020: ik ben onderweg om onze Franse dame te aanschouwen in haar nieuwe kleurrijke verschijning.
Het chassis staat binnen opgesteld en de originele kleur Gris Rosé staat geweldig op het chassis, dak en kofferklep. Al die werkzaamheden en inspanningen komen tot uiting in dit mooie resultaat. Op de onderkant van het chassis en de binnenzijde van de achterschermen is een undercoating aangebracht, de undercoating is tevens overgespoten in de kleur Gris Rosé.
Vanuit het grote geheel ga je uiteindelijk letten op de details. Er komt een lichte twijfel. Veroorzaakt het licht van de TL-verlichting nu een lichte schaduw over enkele delen, of is het gezichtsbedrog? We duwen het chassis op een onderstel naar buiten. Het daglicht geeft een meer natuurlijk en duidelijker beeld van de aangebrachte laklaag.
Het zonlicht geeft een definitief oordeel: er zijn drie tinten van de kleur Gris Rosé aanwezig op chassis, dak en kofferklep. Binnensmonds roffel ik er een paar stevige vloeken uit. Dat kan toch niet waar zijn! Zolang gewacht op het eindresultaat en dan deze teleurstelling! Er komen meer kleine euvels in beeld, in sommige hoeken is een slechte hechting van de laklaag ontstaan die veroorzaakt wordt door onderliggende verontreiniging.
Al met al kunnen we concluderen dat de voorbereidende werkzaamheden, voor het aanbrengen van de laklagen, niet goed zijn uitgevoerd door de spuiter. De geconstateerde afwijking in de kleur kan ontstaan zijn doordat het spuitwerk op verschillende tijdstippen is uitgevoerd, met elke activiteit zijn eigen verfmengsel en (afwijkende) laagdikte. De domper blijkt nog niet compleet te zijn, de aangebrachte undercoating lijkt op een gedeelte van de bodemplaat niet vast te zitten. Bij het bekloppen van de undercoating, op de onderzijde van de bodemplaat, hoor je op een bepaalde plek een dof geluid.
Om meer duidelijkheid te verkrijgen hebben we op de betreffende plek de coating los proberen te steken met een plamuurmes. Het resultaat was al snel duidelijk: de undercoating liet inderdaad gedeeltelijk los van de bodemplaat.
Een leuk uitje op een zonnige dag werd al snel een sombere dag. Hier was duidelijk iets helemaal mis gegaan, met name in het voorbereidende en uitvoerende werk bij het autospuitbedrijf.
Al met al brak er een tijd aan van discussies over het uitgevoerde werk met het betreffende autospuitbedrijf. Ondanks eerdere naar tevredenheid uitgevoerde werkzaamheden, was het vertrouwen weg en we besloten uit elkaar te gaan. Een dapper besluit, maar daarmee werd uitdaging alleen maar groter. De aangebrachte laklagen op het chassis van onze Franse dame waren immers visueel en kwalitatief slecht. En dan hadden we ook nog de problemen met de undercoating.
De oplossing werd gevonden door een andere autospuiter te zoeken, in overleg met Citro-Classique. De undercoating zou vooraf door ons worden verwijderd voordat zij konden starten met hun werkzaamheden. Het chassis zou op de betreffende plekken worden kaal gemaakt door het bedrijf en dan voorzien worden van een totaal nieuwe laklaag op het gehele chassis. Goede vooruitzichten dus, de bodemplaat werd geheel schoongemaakt en de Break ging hierna op transport naar de nieuwe spuiter. Door al deze ontwikkelingen had de tijd niet stil gestaan; we schrijven inmiddels april 2020.
De bevindingen werden al vrij snel duidelijk: usage rend maître (al doende leert men). De ondergrond onder de aangebrachte laklagen was dusdanig slecht schoongemaakt en verwijderd, dat er nog slechts één optie open bleef: het gehele chassis stralen met glasparel. Daarbij worden alle opnieuw aangebrachte kitranden verwijderd om een goed resultaat te verkrijgen.
In de eerste twee weken van mei wordt het chassis ontdaan van die kitranden, gestraald en voorzien van een epoxy-laklaag. Door het verrichtte straalwerk, kwamen nog een aantal andere plekken naar voren die aandacht nodig hadden. Deze plekken zijn aangepakt door Citro-Classique en uiteindelijk is het chassis is gereed om te worden gespoten.
Het nieuwe autospuitbedrijf maakt zichtbaar duidelijk meer werk van de voorbereidingen en spuitwerkzaamheden, in de derde week van juni 2020 is alles klaar.
Begin juli 2020 staat onze Break weer op haar thuislocatie. Ze heeft, al zwervend, meer kilometers afgelegd in de afgelopen periode (vanaf mei 2019) dan in haar stilstaande periode vanaf 1998. En dat is al weer een behoorlijk tijdje geleden. Wie herinnert zich niet in datzelfde jaar dat de president van de Verenigde Staten Bill Clinton toegaf – met een sigaar uit eigen doos = een ‘onbehoorlijke’ relatie te hebben gehad met Monica Lewinsky, een stagiaire van het Witte Huis.
In de tussenliggende tijd hebben we zeker niet stil gezeten, het dashboard is aangepakt. Het oude exemplaar zat vol met gaten, verroest en de bovenste bekledingsdelen waren gescheurd. Na het nodige laswerk en experimenteren met zwarte krimplak is hier wederom een prachtexemplaar verkregen. Het bovenste deel is door mijzelf opnieuw overtrokken met leder en wordt voorzien van een tweedehands verkregen binnenspiegel. Ook het tellergedeelte is niet ontsnapt aan een volledige revisie, de snelheidsmeter is gekalibreerd en beide meters (benzine en watertemperatuur) zijn gecontroleerd en afgesteld. Alle bedieningsorganen (knoppen, draaischakelaars en klokje) zijn gereviseerd en werkend gemaakt. De aanjager is gereviseerd en voorzien van een nieuwe motor, die gelukkig weer verkrijgbaar is.
De coulance en medewerking van Citro-Classique hebben zeker bijgedragen in het huidig verkregen resultaat. Uiteindelijk kunnen we verder met de technische opbouw van het chassis, kortom: de uitdaging gaat weer verder. Het wordt nu echt tijd dat het chassis van deze Franse dame voorzien gaat worden van de nodige onderdelen. Of dat allemaal gaat lukken, zal duidelijk worden in de volgende aflevering.
à suivre,
Hans Peter Fukkink (JeePee)